Wizualizacja łazienki to przedstawienie tego pomieszczenia za pomocą grafiki komputerowej w formie trójwymiarowej symulacji.
Łazienka to pomieszczenie, które jest nieodłącznym elementem współczesnego domostwa. Pozwala nam na zaspokojenie podstawowych potrzeb fizjologicznych i higieny osobistej, ale niejednokrotnie służy nam także do zapewnienia odpoczynku i relaksu. Wanna z masażem lub gorący prysznic pozwala odprężyć się po ciężkim dniu. Panie zaś mogą doświadczyć namiastki SPA w domowym zaciszu lub znaleźć kąt na kosmetyki i miejsce do aplikacji makijażu.
Wymarzona aranżacja łazienki na wyciągnięcie… myszki
Dzięki technologii 3D możliwe jest ukazanie walorów i wad projektu łazienki przed zrealizowaniem go – na czym zyskują projektanci wnętrz, ich klienci oraz inwestorzy i deweloperzy.
Z tego rozwiązania korzystają także producenci mebli, wyrobów glazurniczych, armatury łazienkowej, luster, oświetlenia i sprzętu AGD – prezentując swoje produkty w gotowej, atrakcyjnej aranżacji.
Podstawą do stworzenia wizualizacji łazienki jest plan projektowy lub zdjęcia w przypadku modyfikacji istniejącego układu. Potrzebny jest także spis wybranych przez zleceniodawcę produktów, mebli i elementów wykończenia wnętrz oraz ich zdjęcia referencyjne lub katalogowe. Nierzadko możliwe jest znalezienie gotowych modeli 3D na stronie producenta.
Jak powstaje wizualizacja łazienki?
W pierwszym kroku, grafik wczytuje plan i wszelkie potrzebne referencje, a także gromadzi bazę niezbędnych modeli. Następnie wykonuje pomieszczenie o odpowiednich wymiarach, zgodnych z projektem. Wstawia podstawowe elementy takie jak drzwi, okna, po czym umieszcza gotowe modele mebli – jeżeli są dostępne – lub bryły symbolizujące brakujące modele obiektów. Jeśli występują w projekcie, płytki ścienne i podłogowe tworzone są zazwyczaj teksturą ze specjalną mapą wypłukłości, tzw. normal mapą lub klasyczną geometrią, czyli budowane za pomocą pojedyńczych wierzchołków i krawędzi, a potem duplikowane na resztę powierzchni lub płaszczyzny.
Tekstury – tajna broń grafika 3D
W przypadku braku gotowych modeli 3D, grafik sam modeluje niezbędne elementy na podstawie dostarczonych materiałów i referencji. Następnie każdy obiekt jest teksturowany, co jest możliwe do osiągnięcia na kilka sposobów. Tekstury takie można stworzyć w sposób proceduralny, to jest za pomocą generowanych przez algorytm map szumów i odpowiednio przez grafika modyfikowanych. Grafik może też zrobić je sam, transformując i obrabiając gotowe zdjęcia. Musi przygotować kilka typów tekstur, najbardziej podstawowe z nich to roughness map, tzw mapa odbić, metallic map, czyli mapa metaliczności, a także bump lub normal map, czyli mapy wypukłości, imitujące nierówności w powierzchni bez zmiany faktycznej geometrii modelu.
Wielką zaletą korzystania z tekstur jest optymalizacja wydajnościowa sceny – umożliwia zastosowanie uproszczonych modeli 3D, wymagających mniej mocy obliczeniowej komputera.
Ostatnie szlify, czyli diabeł tkwi w szczegółach
Ważnym elementem dla autentyczności wizualizacji są detale, szczegóły i dekoracje, takie jak rośliny doniczkowe, kosmetyki, ręczniki, czy dywaniki łazienkowe. Niezwykle istotną rzeczą jest oświetlenie, nadaje ono atmosferę całej scenie, a światłocienie budują realizm.
Elementem dopełniającym, który pozwala zaprezentować aranżację w pełnej okazałości jest prawidłowo ustawiona kamera, która kompozycją ukazuje walory, podkreśla atuty i czyni wizualizację estetycznie i koherentnie zaprezentowaną.
Ostatnim krokiem jest wygenerowanie obrazu całej sceny, zawierającej wyżej wymienione elementy, tzw. render. Komputer oblicza padanie światła w sposób symulujący rzeczywistość, tworząc fotorealistyczny obraz.
Zapraszamy do kontaktu: kontakt@openimage.pl, tel. 721 440 951